The Northern Fort
Τα βόρεια οχυρά είναι το πιο γνωστό και οπτικά πιο εντυπωσιακό μέρος του φρουρίου Liepāja. Είναι χτισμένο από τον ρωσικό τσαρικό στρατό στα τέλη του 19ου αιώνα.
Τον Νοέμβριο του 1908, λιγότερο από 10 χρόνια μετά την κατασκευή του, το φρούριο Liepāja έπαψε να λειτουργεί, επειδή η κατασκευή του αναγνωρίστηκε ως στρατηγικό λάθος. Μερικά από τα κανόνια διαλύθηκαν και μεταφέρθηκαν στο φρούριο Κάουνας στη Λιθουανία, ενώ άλλα τήχθηκαν εκ νέου. Οι οχυρωματικές κατασκευές πυροδοτήθηκαν δύο φορές σε μια προσπάθεια να καταστραφούν οι οχυρώσεις. Στοιχεία που σώζονται μέχρι σήμερα περιλαμβάνουν συστοιχίες πυροβολικού που δεν έχουν καταστραφεί πλήρως από τις εκρήξεις και υπόγειες κατασκευές. Ακριβώς όπως το Karosta, έτσι και τα Βόρεια Οχυρά ήταν ένα κλειστό στρατιωτικό έδαφος κατά τη διάρκεια της σοβιετικής κατοχής. Οι επισκέπτες στα βόρεια οχυρά θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί. Όπως και σε άλλα μέρη στις ακτές της Λετονίας, η απότομη ακτή της Βαλτικής Θάλασσας στην Καρόστα είναι επικίνδυνη λόγω πιθανών παράκτιων κατολισθήσεων. Επομένως, δεν επιτρέπεται να περπατάτε κάτω από τα ερείπια των οχυρών.
Στο βόρειο τμήμα του φρουρίου βρισκόταν η μία από τις τέσσερις παράκτιες αμυντικές συστοιχίες, η συστοιχία Νο.1. Η συστοιχία θα φιλοξενούσε έξι πυροβόλα 6 ιντσών (152 χλστ.) του μοντέλου του 1892 του συστήματος Canet, έξι πυροβόλα όπλα 11 ιντσών (280 χλστ.) του μοντέλου του 1887 και δύο πυροβόλα όπλα 57 χλστ. Nordenfeld. Μόνο τα πυροβόλα του συστήματος Canet είχαν αρκετά μεγάλη εμβέλεια βολής για να αντέξουν πιθανούς βομβαρδισμούς από το Γερμανικό Ναυτικό. Έτσι, την εποχή της εκκαθάρισης του φρουρίου, ο οπλισμός εγκαταστάθηκε μόνο μερικώς.
Από https://militaryheritagetourism.info/
The Northern Forts are the best known and visually most impressive part of the Liepāja Fortress. Built by the Russian tsarist army in the late 19th century, their historical name is Fortress Battery No 1.
In November 1908, less than 10 years after its construction, the Liepāja Fortress ceased to operate, because its construction was acknowledged as a strategic mistake. Some of the cannons were dismantled and taken to the Kaunas Fortress in Lithuania, while others were remelted. Fortification structures were detonated twice in an attempt to destroy the fortifications. Elements surviving to the present day include artillery batteries not fully destroyed in the explosions and underground structures. Just like the Karosta, the Northern Forts were a closed military territory during the Soviet occupation. Visitors to the Northern Forts should be very careful. As in other places on the Latvian coast, the steep shore of the Baltic Sea in the Karosta is dangerous due to potential coastal landslides. Therefore, it is not allowed to walk under the ruins of the forts.
In the northern part of the fortress was located one of the four coastal defence batteries, Battery No.1. The battery was to house six 6-inch (152 mm) guns of the 1892 model of the Canet system, six 11-inch (280 mm) guns of the 1887 model and two 57 mm Nordenfeld anti-ship guns. Only the guns of the Canet system had a long enough firing range to withstand possible shelling by the German Navy. Thus, at the time of the liquidation of the fortress, the armament was only partially installed.
Taken from https://militaryheritagetourism.info/