Wonderland
45 χρόνια πριν, μάζευα χαρτάκια με εικόνες ποδοσφαιριστών, που επιδείκνυα στους φίλους μου στην αλάνα κοντά στα σπίτια μας, όπως άλλωστε έκαναν τα περισσότερα αγόρια της ηλικίας μου.
Λίγο αργότερα μάζευα χαρτάκια με μοντέλα αυτοκινήτων. Πολύ μικρότερος έκανα συλλογή από βόλους, διαφορετικών χρωμάτων και μεγεθών που πρόσεχα σαν τα μάτια μου. Ούτε να παίζω δεν ήθελα με αυτούς, μήπως και τους χάσω.
Δεν γνωρίζω κάποιον άνθρωπο που να μην έχει εθιστεί κάποια στιγμή της ζωής του με το πάθος της συλλογής. Καπάκια μπύρας, δίσκους, βιβλία, αφίσες, γραμματόσημα, καρτ-ποστάλ, μαγνητάκια ψυγείου, ρούχα, παπούτσια είναι μερικά από τα προσιτά αντικείμενα πόθου. Κάποιοι άλλοι αλλάζουν επίπεδο. Και συλλέγουν πίνακες ζωγραφικής, εξωτικά αυτοκίνητα ή ερωτικούς συντρόφους. Όσο όμως κι αν απέχει το αντίτιμο απόκτησης των αντικειμένων μιας συλλογής από μιας άλλης, η ψυχολογική επένδυση που κάνει ο κάτοχός της, είναι πάντοτε ανεκτίμητη. Ο συλλέκτης δεν κάνει εκπτώσεις. Θα αναζητήσει, θα διεκδικήσει, θα αποκτήσει και θα καμαρώσει το κάθε κομμάτι της συλλογής του χωρίς όρια.
Αδιαφορεί για το θαυμασμό των άλλων. Ικανοποιεί αποκλειστικά δικές του ανάγκες. Αρκεί όμως να βρεθεί μια περαστική ματιά που θα αντιληφθεί το μέγεθος του πάθους. Αυτό αισθάνθηκα κι εγώ όταν αντίκρυσα τη συλλογή ζωής που ο επιμελής ιδιοκτήτης φύλαξε στον περίβολο του σπιτιού του. Έτσι μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, το αγρόκτημα μετατράπηκε εντέχνως σε ένα ιδιωτικό χωριό με πληθώρα χρηστικών αντικειμένων, στρατηγικά τοποθετημένων τόσο, που με την πάροδο του χρόνου αλλά και τη συμβολή της φύσης, μεταμορφώθηκε σε ένα υβριδικό μουσείο φύσης και τεχνολογίας.
Πολλές ώρες περιπλανήθηκα στο αγρόκτημα με τη φωτογραφική μου μηχανή και με μουσική στο αυτί σαν καύσιμο στην απογείωση μου για το ταξίδι μου στο χώρο. Η ανάγκη μου να περιγράψω την αγάπη με την οποία η φύση αγκάλιασε τα αντικείμενα αυτά και η αρμονία της συνύπαρξης ανθρώπινης και φυσικής επέμβασης, με καθήλωσε. Σκληρά και κοφτερά μέταλλα ή άκαμπτα και ογκώδη ξύλα, που σκοπός που σκοπός της ζωής τους ήταν η απόλυτη ευχρηστία και εξυπηρέτηση του χειριστή τους, μεταμορφώθηκαν με την περίτεχνη επέμβαση της φύσης και την πάροδο του χρόνου σε ρομαντικά εκθέματα γλυκιάς νοσταλγίας.
Πρόκειται για εκθέματα που δεν θα βρεθούν ποτέ στις αίθουσες κάποιου μουσείου, αποτυπώνοντας εύγλωττα την επέμβαση των 4 εποχών διαδοχικά και κατ’ εξακολούθηση, αποδεικνύοντας τη μεγαλειώδη γλυπτική τέχνη της φύσης.
Διαβάστε περισσότερα
45 years ago, I used to collect cards with pictures of football players, which I used to demonstrate to my friends at the playground near our houses, as most boys my age did.
A little later I was collecting cards with car models. Much younger I made a collection of balls, of different colors and sizes that I looked after like my own eyes. I did not like to play with them either, lest I lose them.
I do not know a person who has not been addicted at some point in his life to the passion of collecting. Beer caps, vinyls, books, posters, stamps, postcards, fridge magnets, clothes, shoes are some of the affordable items of desire. Some collectors change level. And they collect paintings, exotic cars or sexual partners. But no matter how far the acquisition of the objects of one collection from another is, the psychological investment made by its owner is always invaluable. The collector does not make discounts. He will seek, claim, acquire and boast every piece of his collection without limits.
He does not care about the admiration of other people. Exclusively satisfies his own needs. It is great to realize the magnitude of the passion. This is how I felt when I saw the lifetime collection that the diligent owner kept in the yard of his house. So, day by day, year by year, the farm was skillfully transformed into a private village with a plethora of useful objects, strategically placed around, so that over time and the contribution of nature, it was transformed into a hybrid museum of nature and technology.
I wandered the farm with my camera for many hours. The music in my ear was the fuel for my take-off for my flight there. My need to describe the way which nature embraced these objects with love and the harmony of coexistence of human and physical intervention, surprised me. Hard and sharp metals or rigid and bulky woods, whose purpose in life was the absolute ease of use and service of their operator, were transformed by the intricate intervention of nature and the passage of time into romantic exhibits of sweet nostalgia.
These are exhibits that will never be found in the halls of a museum, eloquently capturing the intervention of the 4 seasons in a row and continuously, proving the magnificent sculptural art of nature.
Read more